Wij doen het samen (bovenbouwgroep)

“Een stevig bouwwerk maken van krantenpapier, dat lukt toch nooit?!” Gefrustreerd smijt één van de kinderen het materiaal op tafel. “Er moet een blikje knakworst aan kunnen hangen, dat is toch véél te zwaar?” Waarop een ander zegt: “Wel, het lukt echt! Maar jullie moeten gewoon naar mij luisteren!” Intussen probeert een ander groepslid zíjn plan uit te leggen, maar niemand lijkt echt te luisteren. Je zou toch van alle kranten één grote prop maken, en het in de papierbak smijten?

De eerste ochtend in de boomhut zit er weer op. Het was flink zwoegen, maar het is gelukt! Samen hebben we onze eerste klus gefikst: het bouwen van een groepstoren. In alle groepen is in deze eerste weken echt ruimte voor groepsvorming. En dat is een prachtig vertrekpunt voor alle lessen en activiteiten die dit jaar aan bod zullen komen. Alleen al door te ervaren dat je er even helemaal doorheen kunt zijn, het niet meer ziet zitten, je eigen ideeën ontoereikend (b)lijken te zijn, en uiteindelijk toch sámen tot een prachtig resultaat komt!

Zulke moeilijke momenten zullen er in het komende jaar op allerlei manieren zijn. In de klas, op het plein, in de boomhut, thuis… Ze horen er helemaal bij. Ze helpen ons om niet op te geven, nodigen uit om elkaar te helpen, en brengen ons steeds een stapje verder in het aangaan van uitdagingen, oplossen van problemen die onlosmakelijk verbonden zijn aan het leren van nieuwe dingen. Of het nu die lastige rekensom is, of een taaie les zinsontleding, het maken en leren van het huiswerk of het plakken van je lekke band!

Hoe het afgelopen is met de groepstoren? De foto’s spreken voor zich! Alleen ga je sneller, samen kom je verder!