Zo zijn onze manieren…

Het jaar gaat snel, en we maken ons op voor een fijne laatste periode. Na gesprekken met ouders en kinderen zien we dat er nog steeds uitdagingen liggen om het samen fijn te hebben. De kinderen zijn op dit punt in dit schooljaar echt gegroeid. We zijn tevreden over de rust tijdens de lessen, het onderlinge plezier, we zijn blij met iedere blijk van zorg die we de kinderen onderling zien bieden: Hulp bij een valpartij of een ander ongelukje op het plein, uitleg van een moeilijke som, bidden bij zorgen om oma…

Waar staan we nu, en wat willen we? De komende weken gaan we aan de slag met het meer gaan inleven in de ander. ‘Je ziet er boos uit. Wat is er gebeurd?’ ‘Ik ben best boos op jou, maar ik snap ook waarom jij dit niet leuk vond.’ Begrip tonen voor de ander, daar draait het om. Daar hebben we het vanmorgen in de kring over gehad. Een ander punt dat we besproken hebben: hoe ga je om met opmerkingen van klasgenoten? Gelukkig zijn veel opmerkingen die we van kinderen horen, een geschenk: een complimentje, een groet, een aardige vraag. Soms horen we ook opmerkingen die meer weg hebben van een stuk papier vol lijm: niet fijn om aan te nemen, die neem je liever niet in ontvangst. We hebben met elkaar besproken dat fijne opmerkingen de dag kleuren; een opmerking die vervelend overkomt, hoef je niet aan te nemen. Het was een fijn en open klassengesprek, de afbeelding bij dit bericht is het resultaat. De kinderen kunnen vast uitleggen wat de afbeeldingen bij de tekst betekenen! Deze afspraken en gezichtspunten zullen de komende weken centraal staan.

We zongen samen:
Waar liefde woont, gebiedt de Heer’ de zegen;
daar woont Hij Zelf, daar wordt Zijn heil verkregen
en ‘t leven tot in eeuwigheid.