Voorleeswedstrijd!
De winnaar van de voorleeswedstrijd is bekend! Via de YouTube-link die we woensdagochtend hebben gemaild kunt u de voorleeswedstrijd terug kijken. Onder de video ziet u de tijdstempels, zodat u kunt selecteren welke gedeeltes van de video u wilt kijken. Heeft u de link niet? Stuur ons een mail. De vader van de winnares stuurde mij gisteren een ingezonden stuk, over de voorbereidingen op de voorleeswedstrijd. Ik deel zijn verhaal in de hieropvolgende alinea's.
Al dagen stijgt in ons huis de spanning. Achter een slaapkamerdeur hoor ik gelispel en bij het avondtoilet staat onze jongste dochter met een boek onder haar armen geklemd haar tanden te poetsen: leesvoer voor de komende uren. Nou ja, leesvoer, eigenlijk meer oefenstof. Want morgen is de finale van de voorleeswedstrijd op school. Ze is er zeer op gebrand die te winnen. Dus oefenen, oefenen, en nog eens oefenen.
Daar begon het natuurlijk niet mee. Eerst moest ze een goed voorleesfragment zien te vinden. En dat was nog best lastig. Haar oog viel op een boek uit de jeugdserie Julius Zebra: Rollebollen met de Romeinen. Dolkomisch vinden ze de avonturen van deze zebra hier. Maar hoe vind je nu een geschikte scène om voor te lezen? Ze droeg verschillende stukken voor, met de vraag: “Is dit wat, papa?” “Ja, dat is wel leuk, maar is er nog niet wat spannenders? Dan luisteren ze beter en is het voor jou makkelijker om het goed voor te lezen.” Nou, dat begreep ze. Dus kwam ze op de proppen met een scène, waarin de hoofdpersoon, Julius Zebra, bij toeval en tegen wil en dank, het in een gevecht op moet nemen tegen een Romeinse gladiator.
Fantastisch vind ik het als een school nog tijd investeert in een voorleeswedstrijd en daarmee de rijkdom van vertellen en verhalen onderkent. Niets mooiers toch dan kinderen die met rode konen, helemaal meegenomen, naar een verhaal zitten te luisteren? Eventjes tussendoor: als ouders nu eens net zo gekluisterd zitten aan het spannende verhaal van de school, dat zou toch ook prachtig zijn?
Mijn dochter liet trouwens tijdens ons ontbijt vanmorgen duidelijk merken de kracht van verhalen te onderkennen. Ze zei rustig en ietwat beschouwelijk, tussen twee happen brood door: “Verhalen kun je goed onthouden. Daarom vind ik geschiedenis zo makkelijk.”